Nasza misja ...

... to ochrona dziedzictwa narodowego w postaci ogrodów, gdzie koncentrujemy się na potrzebach społeczeństwa: wypoczynku, rekreacji i zaspokojenia czasu wolnego lokalnej społeczności.

Odwiedź nas

Skontaktuj się z nami

rod@roddolam.pl

Ul. Mościckiego

52-110 WROCŁAW

Obowiązek koszenia traw i niszczenia chwastów

Co roku wójtowie i burmistrzowie przypominają właścicielom, zarządcom, użytkownikom wieczystym oraz dzierżawcom i posiadaczom gruntów o obowiązku wykaszania traw i niszczenia chwastów na swoich nieruchomościach.

Likwidacja chwastów powinna być przeprowadzona co roku systematycznie w okresie wegetacyjnym – od wiosny do wczesnej jesieni.

Obowiązek zwalczania chwastów oraz jego egzekwowanie wynika z ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 909 z późn. zm.).

We wspomnianej ustawie nie ma, co prawda, wprost nakazu wykaszania traw i chwastów, ale zaniechanie tego obowiązku może (i w praktyce jest) postrzegane jako forma degradacji gruntów powodująca utratę albo ograniczenie wartości użytkowej gruntów, do rekultywacji których na własny koszt zobowiązany jest każdy właściciel gruntów stanowiących użytki rolne oraz każdy kto ten stan spowodował – a to już jest uregulowane w ustawie. Wojewódzki Sąd Admini­stra­cyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 13 sierpnia 2013 roku, sygn. akt: II SA/Bd 355/13, w którym stwierdził, że: „(…) brak ochrony gruntu przed chwastami jest jedną z form jego degra­dacji i uzasadnia stoso­wanie nakazów określonych w przepisie art. 15 ust. 5 cyt. ustawy. Za taką kwali­fi­kacją przemawiać może w szcze­gól­ności treść wyżej wskazanego przepisu art. 15 ust. 5 cyt. ustawy, w którym przywołuje się naruszenie przepisów dotyczących ochrony roślin przed chwastami jako jeden z rodzajów degra­dacji gruntu.

Zgodnie z przywołanym wyżej art. 15 ust. 5 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych: w razie wystąpienia z winy właściciela innych form degradacji gruntów, w tym również spowodowanej nieprzestrzeganiem przepisów o ochronie roślin uprawnych przed chorobami, szkodnikami i chwastami, wójt, w drodze decyzji, nakazuje właścicielowi gruntów wykonanie w określonym terminie odpowiednich zabiegów. W razie niewykonania decyzji wójt zleca wykonanie zastępcze tych zabiegów na koszt właściciela gruntów, wykorzystując do czasu zwrotu kosztów wykonania zastępczego środki budżetu województwa,

W sytuacji, gdy zachwaszczona i zarośnięta działka przyczyni się do zwiększenia zagrożenia pożarowego, zaniechanie obowiązku wykoszenia działki może również rodzić odpowiedzialność karną na podstawie art. 82 Kodeksu wykroczeń, stanowiąc podstawę do nałożenia mandatu karnego.

Mimo intensywnie prowadzonej akcji uświadamiającej, nadal wielu właścicieli stosuje degradujące pseudozabiegi oczyszczające łąki i ogrody z uschłych traw przez ich wypalanie i to na dokładkę w okresie największego zagrożenia pożarowego, czyli w okresie wiosny i jesieni – co jest karalne zgodnie z art. 131 pkt 12 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2015 r., poz. 1651 z póź. zm.). „Kto wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary – podlega karze aresztu albo grzywny”.

Obok konsekwencji określonych w ustawie o ochronie przyrody, ustawie o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz w Kodeksie wykroczeń, właściciel lub osoba odpowiedzialna za zagospodarowanie danej nieruchomości (zarządca, użytkownik wieczysty oraz dzierżawca i posiadacz gruntów) może się narazić na odpowiedzialność cywilną polegającą na tym, że właściciel gruntu sąsiedniego może wystąpić  z roszczeniami o charakterze cywilno-prawnym w stosunku do właściciela lub posiadacza gruntu, na którym występuje zachwaszczenie na podstawie art. 144  Kodeksu cywilnego: „Właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu swego prawa powstrzymać się od działań, które by zakłóciły korzystanie z nieruchomości sąsiednich, ponad przeciętną miarę wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych”.

Wspominając o odpowiedzialności karnej z tytułu zagrożenia pożarowego należy tu zwrócić uwagę na zapis prawny:

Odpowiedzialność deliktowa (łac. ex delicto – z czynu niedozwolonego) – jest to odpowiedzialność cywilnoprawna wynikająca z czynu niedozwolonego (deliktu), dla której podstawę stanowią wprost przepisy art. 415-449 kodeksu cywilnego, a nie umowa.

Warunkiem powstania odpowiedzialności deliktowej jest łączne spełnienie trzech przesłanek, wynikających z art. 415 k.c.:

• powstanie szkody (rozumianej jako jakikolwiek uszczerbek w dobrach i interesach prawnie chronionych, który nastąpił wbrew woli poszkodowanego, mająca charakter majątkowy – np. zniszczenie rzeczy pokrzywdzonego lub niemajątkowy – np. naruszenie dobrego imienia pokrzywdzonego),
• zaistnienie zawinionego zdarzenia wywołującego szkodę (każde działanie lub zaniechanie, z którym ustawa łączy obowiązek naprawienia szkody – tj. czyn bezprawny)
• istnienie związku przyczynowego pomiędzy szkodą, a zdarzeniem (szkoda musi wynikać z bezprawnego zachowania się sprawcy).

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 415 k.c., przesłanką odpowiedzialności deliktowej jest wina, która może przejawiać się w dwóch postaciach: winy umyślnej i nieumyślnej. Niekiedy jednak prawo przewiduje odpowiedzialność na zasadzie ryzyka, a więc bez wykazywania winy, bo ta jest domniemana ”. 

Pozostałe przepisy Kodeksu cywilnego modyfikują tę zasadę poprzez: jej uszczegółowienie lub ustanowienie wyjątków. Odpowiedzialność deliktową regulują również ogólne przepisy prawa zobowiązań, zawarte w art. 353-404 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 422 k.c. za szkodę odpowiada osoba, która bezpośrednio ją wyrządziła, ale również ten kto do tego nakłaniał, pomagał w jej wyrządzeniu lub w sposób świadomy skorzystał ze szkody wyrządzonej innej osobie.

Powstanie szkody z czynu niedozwolonego rodzi roszczenia poszkodowanego. Prawo dopuszcza następujące żądania:

• przywrócenie stanu poprzedniego,
• odszkodowanie (dotyczy szkody majątkowej),
• zadośćuczynienie (dotyczy szkody niemajątkowej)

Warto o tym pamiętać, aby nie narazić się na odpowiedzialność zarówno karną, jak i cywilną wynikającą z obowiązku zadośćuczynienia za poniesione przez sąsiadów straty lub poniesione dodatkowe koszty na utrzymanie ich nieruchomości w odpowiednim stanie z powodu szkodliwych wpływów zaniedbanej i zachwaszczonej działki sąsiada.

... zatem radzimy - kosić !

Pozdrawiamy, 

Zarząd ROD "DOLAM"